***

Wizyta w sanockim Skansenie była ostatnim i kulminacyjnym punktem naszej wycieczki po Podkarpaciu. Spędziliśmy tam 2 godziny, a ja najchętniej w ogóle bym stamtąd nie wychodziła. Piękne drewniane domy w otoczeniu zieleni, mnóstwo kwiatów, cisza i spokój – to miejsce jak z bajki. Niektóre domy tak mnie zachwyciły, że chętnie bym w nich zamieszkała. Bo jednym z moich marzeń jest właśnie stworzenie takiego miejsca do życia. Z drewnianą werandą, okiennicami i starymi, odrestaurowanymi meblami. W jasnej, przestronnej kuchni będzie stał piękny kredens, drewniany stół, a parapet zajmą świeże zioła … W takich miejscach jak to, szukam inspiracji, wyobrażam sobie moje marzenia i chyba dlatego tak bardzo mi tu dobrze.

 

Park Etnograficzny w Sanoku to największy skansen w Polsce i jedno z najpiękniejszych muzeów na wolnym powietrzu w Europie. Można tu podziwiać ponad 100 obiektów drewnianego budownictwa z okresu od XVII do XX wieku, zarówno mieszkalno – gospodarczych, jak i sakralnych. Prezentowana tu jest kultura polsko – ukraińskiego pogranicza i domy poszczególnych grup etnograficznych: Bojków, Łemków, Pogórzan i Dolinian.

 

 

Wśród podziwianych domów są także budynki użyteczności publicznej (szkoła wiejska, zajazd) oraz obiekty przemysłowe (młyn wodny, wiatraki, kuźnie). Zarówno świątynie jak i większość budynków mieszkalnych oraz gospodarczych, posiadają w pełni urządzone i udostępnione do zwiedzania wnętrza (m.in. warsztaty rzemieślnicze: tkackie, garncarza, kołodzieja, wytwórcy drewnianych łyżek, koszy wiklinowych itp.). Zresztą co tu dużo pisać. Zdjęcia mówią same za siebie i myślę, że niejednego zachęcą do odwiedzenia tak urokliwego miejsca.